معرفی کتاب قابلمه را فراموش کن!
اگر می‌خواهی سالم شوی و عمر طولانی داشته باشی قابلمه را فراموش کن! هلموت واندمیکر در این کتاب قصد دارد، یک رژیم غذایی با میزان غذای خام بالا، که برای سلامتی بهتر است را معرفی کند و تأکید اصلی بر خوردن میوه‌هاست.
کتاب قابلمه را فراموش کن (Willst du gesund sein? vergib den kochtopf) توسط هلموت واندمیکر که 60 سال تمام خام گیاهخوار بوده، نوشته شده است. خام گیاهخواری یک سبک زندگی است که اصلی‌ترین رژیم غذایی در آن، خوردن غذاهای نپخته و پردازش نشده است.
آنچه در کتاب قابلمه را فراموش کن می‌خوانید، قدمتی میلیون‌ساله دارد که به فراموشی سپرده شده است. این کتاب تنها متعلق به هلموت واندمیکر (Helmut, Wandmaker) نیست، بلکه تجربیات و تحقیقات بسیاری از اطبا و پروفسورها و دانشمندانی است که در طول سال‌ها مبارزه با نظام پزشکی حاضر، مطب خود را از دست داده و حتی زندانی شده اند، اما این نهضت را زنده نگه داشتند تا اینکه در سال 1822 در امریکا با عنوان «حفظ تندرستی و بهداشت طبیعی» Hygienie Natural رسمیت پیدا کرده و در آلمان و فرانسه نیز عمومیت یافته اند.
هر روز بر تعداد کسانی که در گوشه و کنار جهان بیماری‌هایی لاعلاج نظیر سرطان داشته و دوباره سالم شده‌اند، افزوده می‌شود. دکتر شلتون در درمانگاه و مدرسۀ تندرستی خود بهبود چهل هزار نفر از این افراد را ممکن ساخت. امروزه پزشکان و درمان‌گران زیادی راه و روش او را دنبال می‌کنند، که همواره موفقیت این روش را به اثبات رسانده‌اند.
این روند که از سال 1822 در امریکا آغاز شده، با وجود موانع فراوانی که نظام پزشکی بر سر راهش قرار داده، توانسته است خود را تا به امروز از گردباد حوادث نجات دهد. این روش درمانی که شیوه‌ای طبیعی است، تنها امید کسانی است که بیمار شده‌اند و می‌خواهند دوباره سالم شوند. آنچه در این کتاب می‌خوانید، تنها راه دستیابی به سلامت کامل و عمر طولانی است.
برای سالم شدن فقط یک راه وجود دارد: رفع مسمومیت. رفع مسمومیت فقط از طریق مصرف مواد زنده یا قلیایی که در میوه‌ها و گیاهان خوراکی وجود دارد، ممکن است.
هلموت واندمیکر آلمانی خود در سن 90 سالگی و پس از حدود 60 سال خام گیاهخواری درگذشته است.
سید ماشاء الله فرخنده (مترجم)، دربارۀ این کتاب می‌گوید:
"بعد از شش سال برای دومین‌بار در همان کلیه‌ام سنگی ساخته شد. تمام ایران را گشتم، سال‌ها از خوردن مواد حیوانی و گوشت پرهیز کردم، خیال می‌کردم اگر مواد حیوانی نخورم، دیگر همه چیز درست است. تا اینکه روزی دوستی، که در اتریش با او آشنا شده بودم به من گفت: «تمام قرص‌ها را دور بریز. من کتابی به تو معرفی می‌کنم که حتماً برایت مفید واقع می‌شود.» ناباورانه از همان صفحه اول به هر توصیه نویسنده عمل کردم. وقتی از شر آن همه درد و عذاب خلاص شدم، تصمیم گرفتم آن کتاب را ترجمه کنم. می‌دانستم کسانی مثل من هستند که نمی‌دانند باید چه‌کار کنند تا دوباره سالم شوند."
فهرست مطالب کتاب
مقدمه مترجم
پیشگفتار دکتر فریتس بِخِر
مقدمه